Başlık bulamadım....

Bu sonbahar hayatımında geçirdiğim en değişik sonbahardı. Şimdilerde geride kalmak üzere... Uzun ve soğuk kış geldi sanki, son 2 gündür hava epey bir soğudu, bu sabah atkı ve şapka takmamdan belli değil mi??

Yağan yağmurla beraber romantik yürüyüşler yapmak ya da ıslanıp ıslanıp sıcacık bir çayı yudumlamak gibi şeyler artık çok gerilerde kaldı zira ya taksideydim ya da serviste... Tek başıma uzun yürüyüşler yapmadan bitiverdi bu sonbahar...

Bunlar beni üzmedi tabii ki hiçbir zaman, sadece değişikti işte... İnsan gerçekten gelecekte ne yaşayacağını hiçbir zaman kestiremiyor. Belki en fazla ihtimal verebiliyoruz. Mesela biri bana 2009 yılının 2.yarısını hamile olarak geçireceksin dese asla inanmazdım. Hayatı sanırım bir yere kadar planlayabiliyoruz. Bebeğim olmasını tabi ki çok istiyordum ama kızım sanırım benden çok daha fazla hevesliymiş yanımıza bir an önce gelmek için.

Şimdi 7 ay öncesini düşündüm de ne kadar canım sıkılıyordu son zamanlarda, sabah kalkmak akşam yatmak hiçbirşey istemiyordum. Ne dışarı çıkmak ne evde olmak istiyordum. Çatlayacak gibiydim... Hayatımızda yolunu sokmak zorunda olduğumuz birden fazla şey vardı, ev değişecek, iş değişecek, en başta bu kafalar değişecekti... İlk başlarda nasıl da panik olmuştum, nerden başlasam bilememiştim. Ama sonra teker teker bütün düğümler çözülmeye başladı. Şimdi geriye baktığımızda ne de güzel şeyler yapmışız diyebiliyorum. Bir aile kurmak gerçekten çok güzel, o sıcaklık, o huzur dışarda başka hiçbirşey de yok. Ama kimi zaman da zor, anlayış göstermeden destek olmadan gerçek bir aile kurulmuyor.3 senenin sonunda herşeyin sağlamca yerine oturmuş olduğunu hissedebiliyorum, aşkım da sevgim de yerli yerinde duruyor en güzeli de bu....


---------------dikkat spoiler içerir---------------


Sadece şu tahammülsüzlük durumlarım var şimdi kafama takılan, tamam her zaman sabırsız bir insandım, ama bu tarafımın iyice bir törpülenmesi gerekiyor. Bunu da bebecik gelince çözeriz diye düşünüyorum, onun bana birçok şeyi çözmeden ilham vericeğinden adım gibi eminim.Bazen sadece gözlerimi kapatıp hiçbirşey düşünmeden öylece durmak istiyorum. Ne güzel yoga yaparken bu fırsatım vardı. Aslında hamilelikte yoga çok faydalı imiş, ama kalkıp cihangire gitmek bana hep zor geliyor. Başımda hoca olmadan kolumu bacağımı nereye koyacağım bilememş imdi ben mazallah...Yürüyüş yapmak her zaman iyi geliyor, tabii çişim fırsat verirse, zırt pırt geliyor e tabii fil gibi su içersem böyle olur,tuvalette uyuyucam bu gidişle, ama yemin ediyorum su bile aşermeye başladım, nolcak böyle haydi hayırlısı. Dün itibariyle 30. haftadayım, 13 kilo aldım ben derim ki 20 yi tamamlıyım düz hesap olsun... Öyle yaa hayatımda bir daha ne zaman 70 kilo olacağım???Aynaya bakıp kendime bol bol gülebiliyorum şu an ama, umarım bu kilolar yapışıp kalmaz, fena olur öbür türlü top gibi yuvarlanabilirim...Eve çikolata çeşmesi yaptırmak gibi bir hayalim vardı sanırım rafa kaldırmak gerekecek... Sabah sabah neden çikolata yerki bir insan??CEVAP: Hamilesindir!!


-------------------------------






Sanırım bu yazıyı toparlayamayacağım artık :)ne yazmak istesem konu hep beni hamileliğime geliyor, çok mu bencil oldum ne???Bütün ilgi bütün mamalar bende olsun istiyorum...Ben kimseyi aramıyım insanlar beni hep beni arasın sorsun istiyorum, kimseye gitmiyim herkes bana gelsin diyorum, her gelen de farklı bir marka çikolata getirsin mümkünse:) 2 ay daha idare ediverin ne var yanee???

Comments

Popular posts from this blog

333333333333333333!!!!

4444444444444