Nilay Saraçoğlu

Şimdi kendim garip bir çocukluk ve ergenlik dönemi geçirdiğim için, kendi kızım için şimdiden çok endişelenmeye başladım. Birsürü korku var içimde, eminim birçok kişiye de olmuştur, oluyordur, ama belki babasına benzer diye düşününce rahatlıyorum biraz... Ama işte yine de düşüncelerimi dizginliyemiyorum. Ya büyüyünce beni beğenmezse, benimle vakit geçirmekten sıklırsa, erkek arkadaşımda kalacağım diye tutturursa, odasında gizli gizli sigara içerse, eve sarhoş gelirse, okumak istemezse, saçma sapan arkadaşları olursa, arabesk müzik dinlerse, küçük yaşta makyaj yapmaya başlarsa, yurt dışına kaçıcam diye tutturursa, bayram ziyaretlerinden nefret ederse, sabah erken kalkmayı sevmezse, spor yapmak istemezse, sürekli yemek seçerse, zırt pırt sevgili değiştirirse, metalci olursa, kro gibi giyinirse, dekolteyi çok severse, biz neden zengin değiliyiz diye sorarsa, babam neden hep geç geliyor diye kızarsa, anne sen menepoza girdin derse, bana küfür ederse, yalan söylerse, evden kaçarsa, ya, ya,

Şarap, gazoz, beyaz leblebi, bu şarkı, biz... Evet bu şarkıyı ne zaman dinlesem kafamda hep aynı resim canlanıveriyor. Üzerinden sanırım 10 sene falan geçti, yani ben 18 falandım (oha yaşım ortaya çıktı!). Odanın kokusu bile geliyor burnuma, Kadıköy'deki o evin, havasızlık ve güneşsizlik kokusu... Cep telefonum da yok o zamanlar, belki olsaydı birsürü fotoğraf çekerdim, elimde hiç anı yok, kafamdakiler dışında... İlk sigaram, ilk sarhoşluğum, ilk öpüşmem... Ne kadar farklıydım yaşıtlarımdan, ne kadar asiydim, ama ne kadar da üzgündüm... Hep o şarkılar yüzündendi, keşke Tarkan ya da Burak Kut dinleseydim... Saçma sapan şarkı sözleriyle avutsaydım kendimi, anlamsız savaşlarıma daha geç başlasaydım. Neyse keşke demenin bir alemi yok, büyümek için o kadar sabırsızlanan dedem değildi sonuçta. Hala aryorsun beni zaman zaman, hayatından bahsediyorsun, eski Nilay değilsin artık dimi diyorsun, iyi ki değilim diyemiyorum sana nedense, sanki utanılacak birşeymiş gibi, ama haberin yok ki sen

Beheyyy yıllar önce deseler, ağzımla değil başka yerlerimle gülerdim,zamanının en sıkı metalcileri(ama gerçekten, öyleki bir keresinde metalciyim diye 40 gün saçımı bile yıkamamıştım)evde toplanıp kısır ve patates salatası eşliğinde dedikodu yapacak!!Neydim değil ne olacağım de!!öyle bişi

Şimdi en yakın arkadaşlarım sandığım 2 kişi vardı, hoş birinden birkaç sene öncesine kadar vazgeçmiştim zaten, diğeri ile iyidik yine, öyle özel günler de bilmem neyde arayıp sorardık birbirimizi. Son bu diğeri öbürüyle daha sık görüşmeye başladı tabii ben çoluk çocuğa karıştım, çıkamıyom ya dışarı ha diyince,fena kanka oldular. Ondan sonra diğeri de öbürü gibi olmaya başladı ve şimdi 2 side beni hayatlarından yavaş yavaş çıkardılar!Umarım anlatabilmişimdir. Diğeri ve öbürü... Arıyorum telefonlar açılmıyor, mesaj çekiyorum tribal tribal ama tabii geri dönüş namına bir tık yok. Neyse yapıcak birşey yok, önce dedim belki müsait değillerdir, teli açmaya ama öyle bişi olmadığını biliyorum, ya da kontorüm yoktu arayamadım seni muhabbetlerinden kusmak istiyorum, zati çok yoruldum ve sıkıldım bu durumdan, ne bok olacağı umrumda bile değil. Diyeceğim şu ki,bütün arkadaşlıkların sonu aynı, bir dönem kıç kıça gez, sonra yolda gör kafanı çevir, tıpkı yıllarca beraber olup ayrılınca "gebersin

Aslında yemek yapmaktan bazen çok keyif alıyorum ama her zamanki sabırsızlığım yemek yapmakta da gösteriyor kendisini, hemen pişsin, hemen bitsin hesaaabııı.. Pazar günü kalktım üşünmedim kek yaptım, ama yine olmadı: Sorun 1: Mikserimin motor kısmını çeşmenin altında yıkadığım için alet yandı, el çırpıcısı ile çırpmak zorunda kaldım ama kolum ağrıdı en fazla 2 dakka dayanabildim. Sorun 2: Kekin pişip pişmediğini anlamak için kürdan batırdım, öküz gibi kabarmış olan kek pıssstt diye sönüverdi!! Sorun 3: Bana göre pişmiş olan keki kalıptan çıkarmak için arkasına pat pat vurdum bir türlü düşmedi, sonra düştü ama yarım yamalak. Sorun 4: Görünüşü kötü olmasına rağmen tadı çok güzeldi nası oluyosa??? Yedik hatta Hayal bile yedi, ama kabul ediyorum beceriksizin tekiyim, iyi walla Rasim beni almış! (ALMAK!?)