Nilay Saraçoğlu

Emiyo mu? Sütün var mı? Bak şunu şunu yersen sütün artar!! Bebeğin ayakları üşür bir çift çorap daha giydir. AAAAAA şapkasını çıkarma Aç aç doğalgazı, üstünü de ört Sinirlenme sütün kesilir Kilo alıyo mu? Ayyyyyyy çok minik!! Üzülme küçük bebek daha çabuk kilo alır? Aaaaa ne kadar zayıfsın, kızım ye ki sütün artsın Yaaaa lütfen yeter, aynı şeyler duymaktan sıkıldım, tamam biliyorum herkes bizim iyiliğimizi düşünüyor, ama biraz gelemyin artık bi durun, nefes alalım ailecek:(

Zamanın bu kadar hızla geçtiğine inanamıyorum. Bir bakıyorum öğlen 12 bir bakıyorum sabah 4... Minicik birşey tam 4 kişiyi idare ediyor... Ama bende ilerleme var, artık altını kendim değiştirebiliyorum, bir de banyo olayına iştirak edebilsem süper olacak, zira su değince attığı çığlıklar biraz panik olmama sebep oluyor... Zamanla o da ben de alışırız sanırım.... Şimdi uyuyor, gece 12-1 e kadar uyuyor sonra da gece nöbetlerimiz başlıyor tabii, ama dün gece fena değildi, 2 saatte bir uyandı biz de o arada kestirdik tabii... Acayip komik haller oluyor gece, ben hala kabuslar görüyorum malum doğum olayını tam atlatamadım, annem beni pışpışlıyor bazen bebekle karıştırıp:) Telefonun alarm seslerini bebek ağlaması ile karıştırıyor, ben desen farklı bir boyuttayım, babam her gece bebeciğe masal anlatıyor, bebeğin babası da emzirme koltuğunda 2 saat hiç kıpardamadan onu koynunda uyutuyor, çünkü kucakta uyamaya bayılıyor, biz de kıyamıyoruz sıcaklık istiyor melek... Hep bir 40 muhabbetti dönüyor

Biraz erken oldu ama bebişimiz geldi, Nil Hayal Saraçoğlu... Uzun uzun yazarım belki belki de yazamam bilemiyorum.... Sancılı bir süreçti benim için, appar topar sezeryana alındım, hala kabuslar görüyorum... Çok şükür milyonlarca kez şükür.... Şimdi her an emzirme, bebişim minik, ne kadar çok emerse o kadar iyi...Şimdi uyuyor, gece kuduruyor. Tipik bir bebek işte:) Ben de hızla toparlanmaya çalışıyorum, çok fazla ağrım yok, sadece yürek sızıntıları var. Ona her baktığımda ağlamak istiyorum... Öyle minik öyle minik ki.... Bizim için dua edin, sağlıkla hemen kendimize gelelim:)

Yok ben biliyordum zaten böyle olacağını, evde olmak hiç bana göre değil hem de hiç... Şöyle 11 lere kadar yatıyım da, ardından çayımı elime alıyım da avanak avanak takılıyım nerdeee, bir kere sabahın köründe yine ayaktayım çünkü deli gibi açım, aç açına uyunur mu hiç, televizyonda o kadar iğrenççç şeyler var ki yemin ediyorum kusucam ve hala inadına Deryalı Günler adlı kaçık programı seyrediyorum... Kendime neden bu işkence bilemedim....Zaman zaman keşke erkenden izne çıkmasaydım diyorum, çalışırken herşey daha farklıydı... Ama ben kendimi bildim bileli hep böyleyimdir, duvarlar üstüme üstüme gelir... Bir de arkadaşlarım genelde çalışıyo, ben de yalnızım, annemler tabii ki yalnız bırakmıyor ama yine de ne biliyim.... Kaç gündür karın ağrıları, bağırsak hareketleri, kasılmalar bilmem neler, doğuma yakın zamanlarda olağan şeylermiş hep, bazen doğurmak üzereymişim gibi hissediyorum... Hem korkuyorum hem hiç korkmuyorum, sadece çok sinirliyim, herkesi tersliyorum sanki, kendime çok kızıyo

Hafif bir gıda zehirlenmesini anlatan ben ve bebişim müziğe verdik kendimizi, sırf ona iyi geliyormuşmuş diye klasik müzik dinlemeye çalıştım ancak sevemiyorum yaa napıyım en fazla 2 dakka dinleyebildik, bence benim hoşuma giden müzikler onun da gidiyor olmalı....O yüzden fazla sert olmayan şeyleri tercih ediyorum ve birlikte dans ediyoruz bugün bu ablayı dinleyerek:) http://www.myspace.com/larouxuk

Ne iş, Nilay kızım nelerdesin? demezler mi adama, merak edenler olmaz mı??Olur elbet bilirim.... Çok yoğunum gerçekten:) Ben evlenirken bile bu kadar koşturduğumu, listeler hazırladığımı, paralar harcadığımı hatırlamıyorum... Zaman daraldıkça beni hepten bir heyecan sarıyor öyle böyle değil.... Doğumdan ziyade işler yetişçek mi diye aptal kaygılara kapılıyorum kimi zaman... ve keşke bir kız kardeşim olsaydı diyorum bu aralar çoğu zaman, çünkü anneme çok fazla yüklenmek istemiyorum, şunu yapmak lazım bunu taşımak lazım diye.... Yere düşen o kadar çok şey oluyor ki anlayamıyorum eskiden de bu kadar sakarmıydım acaba diye düşünür oldum... Ah eğilmek öyle zor ki artık benim için.... Şişman, göbekli insanların halini çok iyi anlıyorum, ayakkabı, çorap giymek, yatakta dönmek, merdiven çıkmak, eğilmek ne kadar da zormuş... Walla dikkat edin şişmanlamayın benden size tavsiye, bir de bel ve sırt ağrıları var tabe... Bol yürüyüş yapmak lazım, bugün yapamadım... Neyse keşke bir kız kardeşim olsay