Nilay Saraçoğlu

Şimdi bu yıl bitiyor yaa, ohhoooo yine dışarda bir kalabalık, dolup taşan havasız, sıkıcı alışveriş merkezleri, havada uçuşan bir sürü yeni yıl planı var ortalıkta.... Hele birbirine hediye almalar, ben kesin yaşlanıyorum, bana o kadar uzak ki artık bunlar, zamanında yapmadım mı yaptım hem de alalarını, günler öncesinden kıyafet aldım, kuaföre gittim, deli paralar harcadım bilmem ne, ertesi gün de bol başağrısı ile uyandım hep o ayrı... Hele birbirine pahalı hediye alan karı kocalar yok mu walla ona o kadar gülüyorum ki anlatamam, sizi kese ortak değil mi arakadaş??Rasoş bana alsa mazallah kızarım, durduk yere alsa daha makbule geçiyor, nitekim bizde öyle, içten gelmece durumları, çok şükür bahaneye gerek yok.... Kabul edin canım siz de, biz daha havalıyız:PP Hele bir de trip yaparlar ya birbirlerine bana hediye almadın, hele o tek taş reklamı tv deki kadın elini sallıyor ya ha bire, adam da anca eşşek kadar billboardu görünce uyanıyo hani karısına tek taş alması gerektiğini!!! Fena si

Uzun zamandır merak ederdim, acaba yarın öbür gün işten ayrılmaya karar versem ben de son zamanlarda gördüğüm insanlar gibi mi davranacağım diye... Yani son günlerin umursamazlığı, vurdumduymazlığı, ilgisizliği vs. gibi hareketler sergilermiyim ya da öyle hissedermiyim?? Tamamen işten ayrılmıyor olsam da yine de benim için epey uzun bir zaman sayılır, zira poposunun üstünde oturmak nedir bilmeyen birisi için... Geçen gün annemle yaptığımız klasik gebelik yürüyüşlerimizden birin de kendimi "Anne ben sokakta olmayı çok seviyorum keşke havalar hep güzel olsa ve biz de hep sokakta olsak" derken yakaladım kendimi, tıpkı bir çocuk gibi safça ve içten gelerek söylenen bir şeydi bu annem de gülümsedi sadece... Neyse asıl söylemek istediğim ben sanki hiç işi bırakmayacağım hep böyle sonsuza kadar çalışacağım gibi hissediyorum, sanırım dışardaki hayata özellikle ev hayatına alışmak benim için pek de kolay olmayacak... Ama bebiş gelince her değişecek o ayrı biliyorum... Bebeğin içimden

Pazar günü inceden bir sızı vardı sağ tarafımda böyle böbreğe doğru sanki, gerçi hangi organım nerde artık bilemiyorum...Bekledim tüm gün arada bir geldi gitti, sabah oldu biraz kendimi dinleyeyim dedim, bakalım varmı sızı, sancı... Var biraz..... Dedim en iyisi doktora uğramak sanuçta 1 gün beklemiştim benim için büyük bir başarı!! Bebiş böbreğime baskı yapıyormuş, bak sen hanıma.... Yayıldıkça yayılıyor tabii, organları itiveriyor, koca bebek!! İtsin napalım, o iyi olsun da:)

Bizim oralarda hayat erken başlar... Henüz hava aydınlanmamıştır ve inanın bile kargalar bile ötmemektir. Ben usul usul, sessiz sessiz giyinirken başlarlar kahvaltılarını etmeye.. İşte o zaman anlarım kargalar hakkındaki o sözün ne kadar da doğru olduğunu! Bu sabah camdan baktım yağmur var mı yok mu kontrol etmek için... Sokakta ekmekçi gibi gördüğüm gencecik bir çocuk vardı. Buz gibi havada o saatte iş başı yapmıştı yaşı da en fazla 16 idi... Kendimi Kemalettin Tuğcu kitaplarında falan gibi hissettim. Günün ilk ışıklarına tanıklık etmek aslında güzel... Ama bu kadar soğuk olmasaydı... Sanki hayat beni bebeğin düzenine şimdiden alıştırıyor. Kimbilir belki de gerçekten öyledir, gece zırt pırt uyanmam, sabahın köründe dikilmem başka neyin işareti olabilir ki... Ama işte öğleden sonra bir uyku bastırıyor ki aman diyim... Neyse öğlen uykusuna yatacağım günler de gelicek inşallah... Bu ara yine piskopatlaştım sürekli bebeğin hareketlerini dinliyorum, özellikle geceleri belki de ondan uyku d

Bu sabah kalkamadım 6 buçukta, dedim biraz daha uyayım, 8 buçuk oldu kalktım kahvaltı ettim, ütü mütü yaptım tam çorabımı giycem (detaya gelll) yok sanki üstüme geldi bir tank çöktü... Bütün enerjimin ayak parmaklarımdan çekildiğini hissettiğim, dedim Rasoşa ben bir garibim gidemiycem işe mişe, ondan da onayı alınca bugünü dinlenmeye ayırdım... Birgün enerjim tavan yapıyor, ertesi gün vinç getirsen kalkamıycam, bu hamilelik gerçekten karışık bir durum üstadım, anlayan varsa beri gelsin... Hem çok eğleceli hem de çok kafa karıştırıcı... Duygu durumunu kontrol altında tutmak gerçekten çok zor... Ben de kendimce bazı önlemler alıyorum: Mesela haber seyretmeyi ve magazin dışında gazete okumayı kendime yasak ilan ettim. Şimdi hiçbirşey umrumda değilmiş gibi numara yapıyorum işe de yarıyor. Saçma sapan dizilere de bakmıyorum artık, zaten en geç 9 buçukta bayılmış olıyorum. 5 sayfa kitap okuyabiliyorum günde en fazla sonra bebişin kıpırtılarını dinleye dinleye uykuya dalıyorum:) Şimdi yalnızı

Bu sonbahar hayatımında geçirdiğim en değişik sonbahardı. Şimdilerde geride kalmak üzere... Uzun ve soğuk kış geldi sanki, son 2 gündür hava epey bir soğudu, bu sabah atkı ve şapka takmamdan belli değil mi?? Yağan yağmurla beraber romantik yürüyüşler yapmak ya da ıslanıp ıslanıp sıcacık bir çayı yudumlamak gibi şeyler artık çok gerilerde kaldı zira ya taksideydim ya da serviste... Tek başıma uzun yürüyüşler yapmadan bitiverdi bu sonbahar... Bunlar beni üzmedi tabii ki hiçbir zaman, sadece değişikti işte... İnsan gerçekten gelecekte ne yaşayacağını hiçbir zaman kestiremiyor. Belki en fazla ihtimal verebiliyoruz. Mesela biri bana 2009 yılının 2.yarısını hamile olarak geçireceksin dese asla inanmazdım. Hayatı sanırım bir yere kadar planlayabiliyoruz. Bebeğim olmasını tabi ki çok istiyordum ama kızım sanırım benden çok daha fazla hevesliymiş yanımıza bir an önce gelmek için. Şimdi 7 ay öncesini düşündüm de ne kadar canım sıkılıyordu son zamanlarda, sabah kalkmak akşam yatmak hiçbirşey ist

Birazcık değerim olduğunu sanıyordum ama yanılmışım, aslında bir karar vermemde epey yol almamı sağladı son zamanlardaki yaşadıklarım ve gözlerim.... Karar vermiş olmaktan ötürü çok mutluyum.... Üzerimden büyük bir ağırlık kalktı sanki... Oh beee:) (neden yazdım bunu, bu tarihi unutmıyım diye)