Nilay Saraçoğlu

Halbuse kendimi koyversem, televizyon seyredek ve yemek yaparak gerçekten mutlu olsam... Herkesin beğendiğini beğensem, alışveriş merkezi gezerken gerçekten eğlenebilsem... Şu andakinden daha huzurlu olurdum belki de... Mal gibi olsam, aptalin teki olsam, belki de en büyük aptal benim şu an bunları yazıyor oldumgum için... Affedin.

Bazı arkadaşlarımı artık hiç aramıyorum, itiraf ediyorum içimden gelmiyor:( Böyle diye diye etrafımda kimse kalmadı biliyorum... Ama gerçekten yapıcak bişi yok, bebek bütün dünyamı ele geçirmiş durumda. Zamanın nasıl geçtiğini anlamak pek de mümkün değil. Özellikle beraber yaptığımız o uzun öğlen uykuları o kadar tatlı ki...

30 yaşında olmama 1 sene kaldı arkadaşlar... Hala kimse inanmak istemese de bu böyle. İnanmıyorummmmm ne kadar küçük gösteriyorsun palavralarınız artık sökmeyecek maalesef...