üzgünüm:(
Neden mi? Karaköy İskelesi battı... Evet gerçekten üzüldüm... Özeldi benim için orası, 26 yıllık İstanbulluyum... Eski istanbulluyum :) Öyle ya kaldı mı doğma büyüme İstanbullu olan artık... Gittim baktım gözümle görmek istedim, gerçekten koca iskelenin yerinde yeller yesiyor. Bomboş, sanki Karaköy değil... Ben hep ordan giderdim Karaköy'e... Simit alırdım mutlaka, Eminönü tercih etmezdim, Karaköy daha bir asildi, daha bir özeldi... Bankalar caddesiyle, dünyanın en güzel bankası olan o kocaman İş bankası ile, bakmaya doyamadığım diğer binaları ile.... Uzun zaman geçiş noktam oldu, eskiden ordan binerdim okula, işe gitmek için... Her sabah denizi görünce rahatlardım. Sahilde otururdum kimi zaman, kahvaltı ederdim... Öyle çok fotoğrafım var kiKaraköy sahiilinde, yıllara bölünmüş, 98-99-2000-2001-20002-2003... Sonra koptuk bir dönem... Araya ayrılık girdi... Sonra boğazdaki bütün restoranlara binbeşyüz basıcak olan dünyanın en salaş ama en lezzetli balıklarını yiyebileceğiniz bir yer olan Karaköydeki Bizim Balıkçıyı keşfettik. Gazeteye sarılmış biralar eşliğinde, Türk San-at Musikisi dinleyerek bol limonlu rokolar ve Çupiiiraaaaaa.. En fazla 2 haftada bir pazar günü ordayız biz, hepinizi bekleriz....
Eveettt... Karaköy eksik şimdi, üzgün, mahsun.... Ama bunu da atlatır, arkasında koskaca Yeni Camiii, Eminönüü, Süleymaniye ve bennn varım... İstanbulu seviyorum ama eski İstanbulu :(
Neden mi? Karaköy İskelesi battı... Evet gerçekten üzüldüm... Özeldi benim için orası, 26 yıllık İstanbulluyum... Eski istanbulluyum :) Öyle ya kaldı mı doğma büyüme İstanbullu olan artık... Gittim baktım gözümle görmek istedim, gerçekten koca iskelenin yerinde yeller yesiyor. Bomboş, sanki Karaköy değil... Ben hep ordan giderdim Karaköy'e... Simit alırdım mutlaka, Eminönü tercih etmezdim, Karaköy daha bir asildi, daha bir özeldi... Bankalar caddesiyle, dünyanın en güzel bankası olan o kocaman İş bankası ile, bakmaya doyamadığım diğer binaları ile.... Uzun zaman geçiş noktam oldu, eskiden ordan binerdim okula, işe gitmek için... Her sabah denizi görünce rahatlardım. Sahilde otururdum kimi zaman, kahvaltı ederdim... Öyle çok fotoğrafım var kiKaraköy sahiilinde, yıllara bölünmüş, 98-99-2000-2001-20002-2003... Sonra koptuk bir dönem... Araya ayrılık girdi... Sonra boğazdaki bütün restoranlara binbeşyüz basıcak olan dünyanın en salaş ama en lezzetli balıklarını yiyebileceğiniz bir yer olan Karaköydeki Bizim Balıkçıyı keşfettik. Gazeteye sarılmış biralar eşliğinde, Türk San-at Musikisi dinleyerek bol limonlu rokolar ve Çupiiiraaaaaa.. En fazla 2 haftada bir pazar günü ordayız biz, hepinizi bekleriz....
Eveettt... Karaköy eksik şimdi, üzgün, mahsun.... Ama bunu da atlatır, arkasında koskaca Yeni Camiii, Eminönüü, Süleymaniye ve bennn varım... İstanbulu seviyorum ama eski İstanbulu :(
Comments