Anlamsız bir çaba.

50 metrekarecik bir yaşama alanı için insanlar yıllarca emek sarfediyor, çoluğundan çocuğundan ayrı, nefret ede ede el kapısında çalışarak... Depremlerin ortasında olmasına rağen 40 senelik binalara inanılmaz fiyatlar biçiyorlar. Ben vazgeçmiştim ne güzel, silmiştim kafamdan. Sinsi bir kurt gibi içimizi kemiren bu konuya ne güzel kalınca bir sünger çekmiştik, ama ne oldu bilmiyorum, sadece artık almamız gerektiğini biliyorum. Yarın öbür gün buralardan siktir olup gidersek, bir gelir kaynağımız olsun diye sadece belki de. Kimlerin ve nasıl bu fiyatlarını belirlediğini bilmiyorum, bu kadar haksız kazancın nerelere gittiğini, kimlerin kursağından nasıl gönül rahatlığı ile geçtiğini aklım almıyor. Biliyorum defalarca kez yazıldı,çizildi, herkes küfürünü etti, içini döktü, çözülmedi hiçbirşey, düzelmedi, bağrış çağrış... İyi yönlerini ben de biliyorum, hergün şükrediyorum, dua ediyorum... Ama bu durumdan nasıl sağsalim çıkacağız onu kestiremiyorum, çünkü ben para biriktiremiyorum, anladın mı??