Patiska

Benim artık bir kedim var:)

Bütün çocukluğum dahil olmak üzere, kendimi bildim bileli deli olduğum kedilerden biri artık benim evimde... Annesi terk etmiş bizimkini ve 3 kardeşini, eve ilk geldiğinde ne doğru dürüst yürüyebiliyordu ne de görebiliyordu. Sürekli titreyerek dolaşıyordu ve geldiği ilk gün bütün gün uyudu. Sadece 10 gündür bizde ve 2 katı büyüklüğünde artık. Yumurta yutmuş gibi dombili bir karnı, minicik patileri, pembe burnu ile evmizin yaramaz çocuğu. Akşam eve geldiğimde bütün bir günün üzerimden geçmiş olması ve sıcak havayla beni pelte haline getirmiş olmaları sadece birkaç saniyede ortadan kayboluyor. Bunu da Patiska yapıyor! Gerçi hala koltuğa işiyor ama alışacağından eminim en kısa zamanda... Sürekli elimde bir bezle gezsem de her Allahın günü çamaşır makinesini çalıştıyor olsam da, birini ya da birşeyi karşılık beklemeden sevmenin verdiği huzur ve içime akan sıcaklık bütün çektiklerimi bir anda unutturuveriyor. Hele oyun faslımız başladığı zaman eminim ki ondan çok ben eğleniyorum. Kendimi tutamayıp onu sıkmaktan bir yerini incitmekten çok korkuyoruyorum. Kendimi bu aralar Elmayra gibi hissediyorum :)

Geçen gün onu benimle televizyon izlerken yakaladım, bir keresinde de söylediklerimi gözümün içine bakarak dinlediğinden. Konuşmayı becerse insan çocuk yapma konusunu bir kere de daha gözden geçirebilir belki :P:P

Benim için gerçekten bir ön hazırlık oldu. Hayatımda ilk defa bana muhtaç birisinin tedirginliğini hisserek tavşan uykusunda uyudum. sabah 6 da kalkıp mama hazırladım ve çişini yapması için popusunu ıslattım! Acaba ıslatmasamaydın, belki biraz daha az sidikli olabilirdi :):)

Onunda bizi sevdiğini biliyorum. Çıkardığı hırıltılarla benim sözlerime karşılık veriyor hiç şüphem yok! Eve her zaman geç giren ben, sokaklarda fink atmaya bayılan ben, işte çıkıp hemen eve gelince kendisini asosyal ilan eden ben, dışarda yemek yemeye bayılan ben, vitrin bakıp kredi kartını her daim kabartmaya bayılan ben şimdi koşa koşa eve koşuyorum :):)

Bu da mı başımıza gelecekti!!!