Çocukluğumun mutluluğu
Hayat ne garip... Geçen her yılla beraber yaşamın türlü yüzleri çıkıyor ortaya... O kadar çok şey var ki yaşanabilen ve o kadar çok acı var ki çekilebilen...
Sezen Aksu şarkıları gibi hayat.... O kadar hakli ki dizeler, sözler... Zaman ne kadar da kısa. Tıpkı hayat gibi. Şarkılar gibi... Eskiden olduğu gibi... Gelecekte de aynı... Yaşayan tecrübe ediyor bunu, sırası gelen görüyor bütün gerçekleri. Yaş ilerledikçe omuzlara binen yükler artıyor, bulutlar kararıyor, uykusuzluk kol geziyor. Koca bir yalnızlık korkutuyor kimi zaman, kimi zaman da en sevdiğin...
Bir cam kenarında oturan, yaşlı gözleriyle sokağı izleyen biri beliriyor anılarda... Eskinin kokusu vardır... Hafif rutubet, belki biraz küf... Rahatsız etmeyen bir koku... Çocukluğumun evlerinin kokusu... Tahta merdivenlerin gıcırtısı, taş evlerin serinliği...Şen kahkalar ara sıra, bir bebek ağlaması, çocuk çığlığı... Hoş sohbetler ardı sıra...Ne küresel ısınma derdi var ne de geçim sıkıntısı. Ağızların tadı kaçmamış henüz. Kuraklık yaklaşmamış, kısa, serin yazlar, uzun kara kışlar... Kardanadamlar, çoocukluğumun kardanadamları....Kardanadamlar... Artık rüyalarımda bile göremeyeceğim kardanadamlar... Kar...
Her hafta mutlaka görüşen akrabalar vardı çocukluğumda... Birbirine sarılan kuzenler, dizlerinde yattığım halalar... Hayat çok garip... Yaşım büyüyor, özlemler büyüyor... Çocukluğumun halaları... Şen, mutlu, gülümseyen, beni gezmeğe götüren... Büyüdüm, keşke büyümeseydim, zaman hep eskide kalsaydı, onlar da hep öyle kalsaydı... Çocukluğumun halaları...
Hangi birini yazayım, hangi birinin özlemini dindereyim çocukluğumun anılarının... Hem öyle güzel, hem öyle buruk ki....Sıcaklığını hissediyorum o yılların... Sanki birşey düşmüş dünyanın kafasına, aklı karışmış, kendini kaybetmiş.... Değerini kaybetmiş bütün hisler, duygular... Çocukluğumun duyguları... Sevgi, neşe, mutluluk, aşk...Çocukluğumun sevgileri... Annem, babam, abim, kocaman ailem... Her cuma, her pazar, her bayram.... Kalabalık, neşeli, sevgi dolu.... Kocaman ailem, ortasında ben... Mutlu... Çocukluğumun mutluluğu... Çok mu uzakta kaldı?
Sezen Aksu şarkıları gibi hayat.... O kadar hakli ki dizeler, sözler... Zaman ne kadar da kısa. Tıpkı hayat gibi. Şarkılar gibi... Eskiden olduğu gibi... Gelecekte de aynı... Yaşayan tecrübe ediyor bunu, sırası gelen görüyor bütün gerçekleri. Yaş ilerledikçe omuzlara binen yükler artıyor, bulutlar kararıyor, uykusuzluk kol geziyor. Koca bir yalnızlık korkutuyor kimi zaman, kimi zaman da en sevdiğin...
Bir cam kenarında oturan, yaşlı gözleriyle sokağı izleyen biri beliriyor anılarda... Eskinin kokusu vardır... Hafif rutubet, belki biraz küf... Rahatsız etmeyen bir koku... Çocukluğumun evlerinin kokusu... Tahta merdivenlerin gıcırtısı, taş evlerin serinliği...Şen kahkalar ara sıra, bir bebek ağlaması, çocuk çığlığı... Hoş sohbetler ardı sıra...Ne küresel ısınma derdi var ne de geçim sıkıntısı. Ağızların tadı kaçmamış henüz. Kuraklık yaklaşmamış, kısa, serin yazlar, uzun kara kışlar... Kardanadamlar, çoocukluğumun kardanadamları....Kardanadamlar... Artık rüyalarımda bile göremeyeceğim kardanadamlar... Kar...
Her hafta mutlaka görüşen akrabalar vardı çocukluğumda... Birbirine sarılan kuzenler, dizlerinde yattığım halalar... Hayat çok garip... Yaşım büyüyor, özlemler büyüyor... Çocukluğumun halaları... Şen, mutlu, gülümseyen, beni gezmeğe götüren... Büyüdüm, keşke büyümeseydim, zaman hep eskide kalsaydı, onlar da hep öyle kalsaydı... Çocukluğumun halaları...
Hangi birini yazayım, hangi birinin özlemini dindereyim çocukluğumun anılarının... Hem öyle güzel, hem öyle buruk ki....Sıcaklığını hissediyorum o yılların... Sanki birşey düşmüş dünyanın kafasına, aklı karışmış, kendini kaybetmiş.... Değerini kaybetmiş bütün hisler, duygular... Çocukluğumun duyguları... Sevgi, neşe, mutluluk, aşk...Çocukluğumun sevgileri... Annem, babam, abim, kocaman ailem... Her cuma, her pazar, her bayram.... Kalabalık, neşeli, sevgi dolu.... Kocaman ailem, ortasında ben... Mutlu... Çocukluğumun mutluluğu... Çok mu uzakta kaldı?
Comments