Çocuk!

Çocukların dünyası yetişkinlerin dünyası ile kıyaslanamayacak kadar farklıdır.Onlar soyut ve somut kavramları asla birbirinden ayıramazlar. Biz yetişkinler ise genellikle bayılırız soyut kavramları kullanmaya. Çoğu zaman onları başımızdan atmak için düşünmeden konuşuruz.

 İstedikleri tek şey sevgi iken onlara içi boş oyuncaklar veririz. Bana göre bir çocuğa yapılacak en kötü şeylerden biri ona sürekli oyuncak almaktır.

Yorgun argın eve gelen bir anne ya da baba televizyon karşısında dinleneceğini sanır. Kendisinden ilgi ve şefkat bekleyen çocuğu ile oyun oynasa yine dinlenebilir. Hem de daha çok dinlenir. Çünkü oyun oynamak sadece çocuklar için değil bütün insanlar için anda kalabilmenin en eğlenceli yollarından biridir. Eğer ikinizin de hoşlanacağı bir oyun bulursanız herkes bu işten karlı çıkar. Yüzde yüz kendinizi verdiğinizde yarattığınız oyunlara siz de bayılırsınız!

Kendine vakit ayıramamaktan şikayetçi olan bir ebeveyn artık bu saçma illetten kurtulmalıdır. İnsan doğasına en uygun aktiviteler aslında çocuklarla birlikte yapılanlardır. Mesela ormanda yürüyüş yapmak, mesela tiyatroya gitmek, mesela parktaki güvercinleri beslemek...

Bir anne baba ne kadar kendiyle uğraşırsa çocuğuna o kadar yakınlaşır. Asıl amacımız çocukluğumuzdaki saflığımıza ve netliğimize geri dönebilmektir. Ve bunu başarmak için çocuğumuzdan iyi bir kılavuz yoktur. Kendini tanıyamaya çalışan insan özüne yaklaşır ve iletişim kanalları pürüzsüzleşir.


Yaşadığım deneyimler bana şunu gösterdi ki eğer anne ya da babaysanız hayatınızdaki en önemli şey çocuğunuzun sağlıklı bir şekilde koşmasıdır. Gerisi faso fisodur. Nokta!

Comments

Popular posts from this blog

Götüm başım ağrıyor kimi zaman

Post it!

MP3'ümün içindekiler!!!