Nilay Saraçoğlu

Sıkıntıma iyi geldi, bugünlerdeki ruh halimi yansıtıverdi, çok da iyi geldi:) Belki biraz geç oldu ama yine de keşfettim işte :) Dinlemeye değer, hem de çok. http://www.changeofplans.org/

Bir kitap okuyorum bu aralar. Genelde ancak ofise vardığımda uykumdan uyanan bir insanımdır.Ya da otobüste camdan dışarı, insanlara bomboş bakan. Öylesine bomboş, anlamsız... Aynı şeyi bana yaptıklarında kudurduğum bir durum. Birisi bana bakmasın, lütfen, her ne sebeple olursa olsun bakmasın... İtiraf ediyorum ki bunu her sabah yaşamak, mis gibi yataktan kalkmak -hele ki yanımda "aşkmeşk" de varsa, birsürü yabancı insanın, yabancı nefeslerin arasında kendimi bulmak artık beni çiliden çıkartmaya başlamışken kendimi oyalayacak binbirtürlü meşkale aradım durdum. Müzik dinle dinle nereye kadar, hayal kur kur kurmalı oyuncak gibi,düşün düşün bilmem nedir işin derken, kitap okuyayım bari dedim. Madem zamanım yok ayaklarımdayım uzun zamandır sadece kumsalda okudum bu yaz kitap ne kadar ayıp!! Kitaplığıma baktım maşşallah hepsini okumuşum, 2.kez okumaya ne gerek var derken dienar tarzı bir yerde aldığım soluğu. Yeni çıkanlar, en çok satanlar bayağı da pahalılar. Adını bile bilmediğim

Benim artık bir kedim var:) Bütün çocukluğum dahil olmak üzere, kendimi bildim bileli deli olduğum kedilerden biri artık benim evimde... Annesi terk etmiş bizimkini ve 3 kardeşini, eve ilk geldiğinde ne doğru dürüst yürüyebiliyordu ne de görebiliyordu. Sürekli titreyerek dolaşıyordu ve geldiği ilk gün bütün gün uyudu. Sadece 10 gündür bizde ve 2 katı büyüklüğünde artık. Yumurta yutmuş gibi dombili bir karnı, minicik patileri, pembe burnu ile evmizin yaramaz çocuğu. Akşam eve geldiğimde bütün bir günün üzerimden geçmiş olması ve sıcak havayla beni pelte haline getirmiş olmaları sadece birkaç saniyede ortadan kayboluyor. Bunu da Patiska yapıyor! Gerçi hala koltuğa işiyor ama alışacağından eminim en kısa zamanda... Sürekli elimde bir bezle gezsem de her Allahın günü çamaşır makinesini çalıştıyor olsam da, birini ya da birşeyi karşılık beklemeden sevmenin verdiği huzur ve içime akan sıcaklık bütün çektiklerimi bir anda unutturuveriyor. Hele oyun faslımız başladığı zaman eminim ki ondan çok

Sessizlik, alabildiğine sessizlik... Yazılacak pek bir şey yok aslında şimdi onun ardından... Zihinlerde kalan en güzel görüntüler eşliğinde hayal kurmakla yetineceğim, tam olarak kestiremediğim bir zaman için...Siz de buyrun kurun: Not: Arzuşa ithafen :) Altın bir deniz düşünün sadece, duru mu duru, mavi mi mavi... Sonra da altın kumları, çakıl taşlarını getirin aklınıza... Hafif bir de rüzgarı unutmayın teninizi okşayan... Sıcacık güneşin ışıkları ısıtırken içinizi, siz de bir taraftan yudumlayın içkinizi... Evden o kadar uzaksınız ki ürpertir belki bu his sizi... Ama o kadar güvenli ki burası, dünyada kalan son insan olasanız da kormayın!Çünkü arkanızda koca bir deniz, önünüzde de sımsıcak bir gelecek var. Geleceğinizi aydınlatan güneş var. Güneş; gelecek, güneş; gelecek güzel günler... Huzur alabildiğine huzur... Yumuşacık, bir yavru kediyi okşamak gibi... Dünyanın derdini, tasasını unutturan bir yandan da içindeki sevgiyi coşturan, yaşama sevinci veren bir his Adrasan'da olma