Kız bebikliyim bennnn!!!
Dün kızımızla randevumuz vardı, 26 haftayı geride bırakmışınız tamtamına 27 haftalığız artık!
Bol bol fotoğraf verdiler bize gene. Ne şanslılar haaa, daha nokta kadarkan ki bile fotoları var, ilerde düşenemiyorum. Gerçi ben bu kadarı da pek sıcak bakmıyorum, bizim küçükken yaşadığımız "acaba fotolar" nasıl çıkmış triplerine ne yazık ki giremeyecekler. O heyecanı çok severdim ben :) Amannn olsun her dönemin kendine göre güzellikleri mutlaka var...
İyiyiz, hoşuz da bu bebicik biraz iri mi ne, her yerde bu haftalık bebikler için 800 gr falan yazıyor, bizim ki tam 1 kg olmuş, eee dedim normaldir, maşşallah ben de bir iştah bir iştah yemin ediyorum doyma hissi falan kalmadı. Gerçi doktoruma sorsam hala zayıfım o da ayrı bir olay, ben bu adamı çözemedim. Bir tarafım ona çok güveniyor, artık 3.doktorum güveniyim diyorum... Ona kalsa doğuma kadar kontrole falan gerek yok, onu soruyorum bunu soruyorum kafama herşeyi çok taktığımı iddia ediyor, e yani ilk kez hamileyim nerden biliyim ben, zaten artık internetten bişeye bakmıyorum, resmen bilgi çöplüğü, 2 siteye bakıyorum sadece. Biri bu: http://www.e-gebelik.net/hafta_hafta_gebelik/hafta_26.asp , diğeri de http://gebelik.org/dosyalar/hesapla.html, her sabah gebeliğimi hesaplıyorum, bilmiyormuşum gibi:P Hoşuma gidiyor napıyım:)
Yalniz dün ilk defa bana bir haller oldu, ultrasondaydım, annem ve kocam odadan çıktıktan sonra gözlerimi bir türlü monitörden alamadım, bir garip oldu, gözlerim dolmaya başladı, koca bir yumruk sağlantı boğazıma, kalbim pır pır etti, dünya durdu bir an, hani belki yıldırım aşkına tutulduğun an ya da çok beğendiğin bir kıyafeti gördüğün an mı desemi yok yok o kadar basit değil, bilemiyorum nasıl anlatacağımı, sindirmem zaman mı alacak yoksa sindirilmeyecek bişey mi bilemiyorum... 6 aydır açıkçası ben de pek bir tık yoktu, tabi ki çok mutluydum falan ama dediğim gibi son günlerde bir garibim, aşık olmuş gibi sersem gibi geziyorum, kafam hep güzel gibi, çok komik.... Hep onu düşünüyorum, elim hep karnımda ben dokundukça o dünüyor, bişiler yapıyor, tepki veriyor sanki... Onunla sahillerde koşacağımız günlerin hayalini kuruyorum hep:)
Biliyorum çok zor geçicek, hep öyle derler ya, "uykusuz geceler, mor göz altları (gerçi benim gözaltlarım hep mor), yok efendim kendine ayıracak 1 dakkan bile kalmayacak, artık gezmeleri unut, sosyal hayat yalan, maddi durumlar değişecek, giderler artacak, ondan sonra bilmem ne nerde negatif şey varsa o yaniii ama sonra onun bir gülümsemesi ile herşeyi unutacaksın, " anlamıyorum gülmezse unutmayacak mıyım:) Ya bırakın yaaa, yazmayın böyle şeyler, "bu günlerin kıymetini bil" gibi lafları etmeyin bana, o benim kızım olacak yaaa, başka bişi bilmiyorum ben, yalnız hep kızım diyorum, kızımız demem lazım, babaya kıyamam :)
Velhasıl kelam, şimdilik işlere dönmem lazım, umarım Şubattan sonra "az sonra kızım uyanır gitmem lazım" gibi sözlerle bitireceğim postlarımı hayırlısı ilen, dualarınız benimle olsun, ben herkes için ediyorum walla her gece:)
Bol bol fotoğraf verdiler bize gene. Ne şanslılar haaa, daha nokta kadarkan ki bile fotoları var, ilerde düşenemiyorum. Gerçi ben bu kadarı da pek sıcak bakmıyorum, bizim küçükken yaşadığımız "acaba fotolar" nasıl çıkmış triplerine ne yazık ki giremeyecekler. O heyecanı çok severdim ben :) Amannn olsun her dönemin kendine göre güzellikleri mutlaka var...
İyiyiz, hoşuz da bu bebicik biraz iri mi ne, her yerde bu haftalık bebikler için 800 gr falan yazıyor, bizim ki tam 1 kg olmuş, eee dedim normaldir, maşşallah ben de bir iştah bir iştah yemin ediyorum doyma hissi falan kalmadı. Gerçi doktoruma sorsam hala zayıfım o da ayrı bir olay, ben bu adamı çözemedim. Bir tarafım ona çok güveniyor, artık 3.doktorum güveniyim diyorum... Ona kalsa doğuma kadar kontrole falan gerek yok, onu soruyorum bunu soruyorum kafama herşeyi çok taktığımı iddia ediyor, e yani ilk kez hamileyim nerden biliyim ben, zaten artık internetten bişeye bakmıyorum, resmen bilgi çöplüğü, 2 siteye bakıyorum sadece. Biri bu: http://www.e-gebelik.net/hafta_hafta_gebelik/hafta_26.asp , diğeri de http://gebelik.org/dosyalar/hesapla.html, her sabah gebeliğimi hesaplıyorum, bilmiyormuşum gibi:P Hoşuma gidiyor napıyım:)
Yalniz dün ilk defa bana bir haller oldu, ultrasondaydım, annem ve kocam odadan çıktıktan sonra gözlerimi bir türlü monitörden alamadım, bir garip oldu, gözlerim dolmaya başladı, koca bir yumruk sağlantı boğazıma, kalbim pır pır etti, dünya durdu bir an, hani belki yıldırım aşkına tutulduğun an ya da çok beğendiğin bir kıyafeti gördüğün an mı desemi yok yok o kadar basit değil, bilemiyorum nasıl anlatacağımı, sindirmem zaman mı alacak yoksa sindirilmeyecek bişey mi bilemiyorum... 6 aydır açıkçası ben de pek bir tık yoktu, tabi ki çok mutluydum falan ama dediğim gibi son günlerde bir garibim, aşık olmuş gibi sersem gibi geziyorum, kafam hep güzel gibi, çok komik.... Hep onu düşünüyorum, elim hep karnımda ben dokundukça o dünüyor, bişiler yapıyor, tepki veriyor sanki... Onunla sahillerde koşacağımız günlerin hayalini kuruyorum hep:)
Biliyorum çok zor geçicek, hep öyle derler ya, "uykusuz geceler, mor göz altları (gerçi benim gözaltlarım hep mor), yok efendim kendine ayıracak 1 dakkan bile kalmayacak, artık gezmeleri unut, sosyal hayat yalan, maddi durumlar değişecek, giderler artacak, ondan sonra bilmem ne nerde negatif şey varsa o yaniii ama sonra onun bir gülümsemesi ile herşeyi unutacaksın, " anlamıyorum gülmezse unutmayacak mıyım:) Ya bırakın yaaa, yazmayın böyle şeyler, "bu günlerin kıymetini bil" gibi lafları etmeyin bana, o benim kızım olacak yaaa, başka bişi bilmiyorum ben, yalnız hep kızım diyorum, kızımız demem lazım, babaya kıyamam :)
Velhasıl kelam, şimdilik işlere dönmem lazım, umarım Şubattan sonra "az sonra kızım uyanır gitmem lazım" gibi sözlerle bitireceğim postlarımı hayırlısı ilen, dualarınız benimle olsun, ben herkes için ediyorum walla her gece:)
Comments