Nilay Saraçoğlu

Oysa ki konuşmuştum kendimle, sözler vermiştim, telkinlerde bulunmuştum. Hepsi uçtu gitti bu sabah itibariyle. Şimdi boğazımda kocaman bir düğümle dolaşıyorum. Gözlerim her an dolu dolu... Bu sabah seninle göz göze gelince bütün ezberlerim bozuldu yine, kendimi hiç bu kadar teslim olmuş hissetmemiştim. Belki öyle çok geçerli bir mesleğim yok, bir avukat bir doktor değilim, çoğu insana anlatamıyorum bile, internet işi yapıyorum ben diyorum saçma bir tabirle. Yarıda bıraktığım bir kariyerim de yok, kariyer hedeflerim de yok... Kendimi bir şekilde ifade edebilmek amacım şu dünyada, cebime de 3 kuruş para girmesi... Ama şimdi ilk defa para kazanmak benim için bu kadar anlamlı bir hale geliyor, artık canım hiç alışveriş yapmak istemiyor, çuvalla bile gezermişim gibi geliyor, bir yerlere gidiyim diye hiç tutturmuyorum, tek derdim senin iyiliğin, senin geleceğin...İşte geçersiz mesleğime bu yüzden dönüyorum bebeğim. Doktor ilk günler sana küser sakın şaşırma dedi, küser misin gerçekten bebeği

3 gün sonra işe başlıyorum. Hayal ne yaptıysam biberonu almıyor, almıyor... Aç duruyor ama içmiyor, öyle ağzında çiğniyor, binlerce model aldım hiçbirini kabul etmiyor. Moralim eksilerde, ben nasıl işe gidecem... Meme ver meme ver diye tepemde dikilenler size söylüyorum iyi halt ettiniz, Bir Allahın kulu da çıkıp demedi ki sen işe başlıycan arada bir biberon ver sonra almaz diye, ben şimdi napıcam, daha önce hiç böyle hissettmemiştim, resmen elim kolum bağlı. Meme emse bir dert emmese ayrı bir dert, sanırım çocuk olunca 3 sene falan çalışmamayı göze almak gerekiyor belki daha da fazla,çünkü geleceği göremiyorsun, sizi nelerin beklediğini göremiyorsun, planlı davranamıyorsun... Akıllı bebekleri kandıramazmışsın öyle yazıyordu bir yerlerde, tesellim bu. Sanırım biraz ofisten biraz evden çalışma durumunda kalıcam. bu durumda Nilay sana güle güle derlerse bile sesimi çıkaramam çünkü gerçekten yapabileceğim pek bişi yok, çocuk olayı hiçbirşeye benzemiyor....Onu çok seviyorum, Nilay ev kadın

Son 1 haftamız kaldı, aslında saçma yaa önümüzde koca bir ömür var düşününce, hem haftasonlarımız bizim hem akşamlarımız ben gerekirse geceleri de uyuyamam nasıl olsa uyumadan da yaşanabileceğini tecrübe ettim. Şİmdi bize şans dileyin, bu süreci en hafif şekilde atlatabilmemiz, alışabilmemiz için. Hepinizi seviyorum:)

"Kusursuz bir pazar öncelikle güneşli olmalı! Sabah erken kalkıp köpeğim Fidel'le Maçka Parkı'nda uzun bir yürüyüşe çıkarım. Eve dönünce erkek arkadaşımı İstanbul Modernde bruch vaadiyle uyandırıp Karaköye yürüyüşe geçeriz. Brunchdan sonra yeni bir sergi olmasa da bıkmadan İstanbul Modernii tekrar gezeriz. Sonrasında Gmalla sinemaya geçeblir ya da eve dönüp kaçırdığımız CNBC-e dizilerinin tekrarlarını izleriz. Akşamüstü bahçede sofra hazırlayıp güzel bir şara eşliğinde ailemi yada çok yakın arkadaşlarımızı bize davet ederiz. Gece çok geç saatlere kalmamaya özen göstererek "Trivial Pursuit" oyununa geçilir. Yatmadan önce gelecek haftanın ajandasını gözden geçirip haftanın siyah kıyafet kombinlerini hazırlamak, yeni bir haftaya başlarken huzurlu bir uyku uyumamı sağlar. " demiş ünlü bir markanın bilmem ne müdürü... Pazar ekinde okudum, yırttım gasteden üşenmeden yazdım buraya... Ablama bak yaa ne mükemmmel ne pozitif...Gerçekten çok hoşuma gitti, herşey ne k

Arkadaş, herkes alternatif olmuş, geleneksek facebook fotoğraf gezme seanslarımından bile sıkılmaya başladım, tanıdımm yada tanımadımmm herkeslerin fotolar aynı bacım şaka gibi, kıyafetler, yorumlar, tarzlar yaa yiter gerçekten, hayır bana noluyo acep kıskanıyormuyum sanmam, afedersiniz ama yaşımız 30 oluyor azcık silkelenelim derim, bahhh ben bilem böyle düşünüyorsam vardır bu gidişatta bir yanlışlık ona göre... Ben şimdi evdeyim ya hala, televizyon izleme rekorları kırıyorum, show tv diye bir kanal var ya biliyonuz, bir evlilik şeyi var çözemedim gerçekten evliler mi, onlar var ne zaman açsam, canım Derya Baykalım var bugün kafasına huni takmıştı ki bu son nokta ooluyor sanırım, sürekli biişileri bozup ondan bişi yapan teyzeler var hastalarıyım, sonra da fenomen program yemekteyiz, ardından da diziler, hayatım ne kadar da renkli bu aralar ohhhh.... Yeni hayata adepte olmak zormuş eski alışkanlıklardan kurtulmak da öyle, aslında canım hem sıkılıyor hem de hiç sıkılmıyor çok garip hal

1 ay kaldı,bugün işyerinden aradılar, temmuzda geliyon dimi diye, evet dedim ama içim çok fena oldu sonra Hayal'le göz göze geldik ben de ağlamaya başladım...